Wczesna wiosna ściele chustę płową
na bielone pola i na sad.
Coś się budzi w bukowinach i w dąbrowach,
to wiosenna miłość budzi świat.

Coś się budzi w bukowinach i w dąbrowach,
to wiosenna miłość budzi świat.

Taka wczesna wiosna,
wokół marzec jeszcze,
a już mają się ku sobie
ziemia i powietrze.

Taka wczesna wiosna,
wszystkim mąci w głowie:
Spójrz, jak ziemia i powietrze
mają się ku sobie.

Zapalimy ogień nad jeziorem.
Przycupniemy, zapatrzeni w dal:
Czy to płomień, czy odbicie ognia w wodzie
po kryjomu tuli się do fal.

Czy to płomień, czy odbicie ognia w wodzie
po kryjomu tuli się do fal.

Taka wczesna wiosna,
jeszcze wieje chłodem,
a już mają się ku sobie
nawet ogień z wodą.

Taka wczesna wiosna 
wszystkim mąci w głowie:
Nawet ogień, nawet woda
mają się ku sobie.

Przebiśniegi widzę w twoich oczach,
w mojej duszy jeszcze leży śnieg.
Trzeba wszystkie śniegi, wszystkie lody stopić,
więc mnie przytul, mocno przytul mnie.

Trzeba wszystkie śniegi, wszystkie lody stopić,
więc mnie przytul, mocno przytul mnie.

Ziemia i powietrze
nawet z wodą ogień  
i my także, moja miła 
mamy się ku sobie.

Ziemia i powietrze
nawet z wodą ogień  
i my także, moja miła 
mamy się ku sobie.